یك موتر نوع تونس كه شامل كاروان موترهای عروسی بود در ولسوالی اندر ولایت غزنی با ماین كنار جاده مواجه شد كه در نتیجه ۱۸ تن به شمول زنان و اطفال کشته شده و ۵ تن دیگر زخمی شده اند. مسؤولان در غزنی میگویند که سرنشینان این موتر ۱۸ تن شامل ۱۴ زن، یك كودك شیرخوار و سه مرد كشته شده و ۵ تن دیگر زخمی شده اند.
فاجعه غزنی دل هر انسانی را به درد میآورد، حالا چه رسد به یک انسان مسلمانی که در این دین پاک حتی در زمان جنگ، احترام به غیرنظامیان به خصوص زنان و کودکان واجب قرار داده شده است. از آنجائی که گروههای تروریستی فعال در افغانستان خود را ملای دین میدانند! و به خیال خودشان آنها پیروان واقعی دین اسلامند، در مقالۀ کوتاه به نظریۀ اسلام پیرامون کشتن افراد غیر نظامی نگاهی میاندازیم.
شریعت اسلام در بردارنده عالى ترین قوانینى است که انسان ها مى توانند در پناه آن سعادتمندانه زندگى کنند.
از گذشته تاکنون، جهان شاهد جنگ ها و آثار مخرّب آن، بخصوص نسبت به افراد غیرنظامى بوده است. اما اسلام براى خودِ جنگ نیز برنامه قانونى مفصلى بر پایه عدل، رحمت و رعایت حقوق و شئون انسانیت تنظیم کرده است. در قرآن کریم به صورت مکرّر بر رعایت عدالت و تجاوز نکردن از حدود معقول انسانى در مقابل حتی دشمنان تأکید شده است، توجه کنید حتی دشمنان؛ بدین مفهوم که اگر تروریستان مردم افغانستان را دشمن خود بدانند!! آقایان تروریست شاید ندانند که در جهاد اسلامى افراد غیر رزمنده ای که در جنگ شریک نیستند، حتی اگر مسلمان هم نباشند، از مصونیت برخوردارند. حالا چه رسد به اینکه هم کیش و هم دین خودشان باشد.
به عبارت بهتر دین اسلام، براى افراد غیر نظامى، خواهان امنیت و سلامتى کامل شده است. در دیدگاه اسلامى، افرادى که نظامى نبوده، مورد حمایت قرار مى گیرند و جنگ جویان حق تعرض به آنان را ندارند؛ زیرا پیامبر گرامى صلى ا... علیه و آله فرمودند:
پیران، زنان، اطفال، عابران و رهبانان را، به قتل نرسانید.
اما حقیقت این است که ما نباید افراط و تفریط هاى مسلمانان را به حساب اسلام بگذاریم.
به هر صورت از دیدگاه اسلام، در زمان جنگ، دشمنان از دو گروه متمایز تشکیل مى شوند. دسته اى نظامیان و کسانى که مستقیما و به گونه فعالى در جنگ مشارکت دارند و دسته دیگر که به هیچ وجه دخالتى در جنگ ندارند که معمولاً زنان، کودکان و مردان سالخورده را تشکیل مى دهند. اسلام براى افرادى از دسته نخست که تسلیم شده یا زخمى گردیده و یا اسیر گشته اند، حقوق خاصى را شناخته است. از این رو، اسلام مردانه جنگیدن را ترغیب و خیانت و شکنجه دادن و آزار روانى و بدنى نسبت به دشمن را منع مى کند. در روایت دیگری رسول خدا صلى ا... علیه و آله از کشتن زنان و کودکان در دارالحرب نهى کرده است، مگر آنکه آنان وارد کارزار نظامى شوند، حتى اگر آنان وارد جنگ شده اند تا آنجایى که مى توان مدارا کن و از کشتن آنان پرهیز کن و در این مسئله چیزى تو را نترساند.
با این توضیحات اگر تروریستان داخلی، نیروهای نظامی این سربازان شجاع کشور را که از کشور و مردمشان دفاع میکنند را دشمن بداند، پس در کجای اسلام قتل زنان و کودکان و در کُل غیرنظامیان جواز داده شده است؟ لذا در مییابیم که تروریستان بر خلاف ادعا هایشان، هیچ بوی از اسلام و اسلامیت نبرده اند، و فرسنگ ها با دین فاصله دارند و به همین دلیل هرروزه تعداد زیادی از مردم مظلوم ما قربانی اهداف قدرت خواهی و خودخواهی آنان میشود.
در پایان به یک رفتار پیامبر اکرم صلى ا... علیه و آله اشاره مى کنیم:
پس از یکى از حادثه ها به پیامبر صلى ا... علیه و آله گزارش دادند که دخترى را از میان صف ها کشته اند. پیامبر صلى ا... علیه و آله شدیدا ناراحت شد. اصحاب عرض کردند: یا رسول ا...! چرا ناراحت شدید، او دختر یکى از مشرکان و کفار بود. پیامبر از شنیدن این حرف خشمناک شد و فرمود: این حرف چه معنى دارد؟ اینها از شما بهترند؛ زیرا اینها هنوز بر فطرت پاک خود هستند؛ مگر شما فرزندان مشرکان نبودید؟ هرگز کودکان را نکشید، هرگز، هرگز.
سرمقاله شماره 156 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/8/7
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1103
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
